Het kind in het middelpunt

Begrip voor kinderen in psychische nood vloeit niet vanzelf voort uit kennis van de problemen van volwassenen. Kinderen kunnen hun situatie niet, of slechts in beperkte mate overzien en bovendien moeilijk onder woorden brengen wat hun dwarszit. Daarom zullen therapeuten die met kinderen werken, moeten leren hoe zij de klachten van hun jonge cliënten kunnen herkennen. Zij zullen zich vervolgens methoden moeten eigen maken om daadwerkelijk hulp te bieden. Dit boek wil hiertoe een bijdrage leveren. Het gaat uit van de rogeriaanse opvatting, dat in een therapie de unieke persoon van de cliënt centraal dient te staan. De auteurs zien psychotherapie als een proces waarin de cliënt zich bevrijdt van een star en ineffectief levenspatroon. Bij het streven naar de verwezenlijking van dit doel doemen er bij kinderen, door de grote afhankelijkheid van hun omgeving, specifieke problemen op. Ter sprake komen in dit boek: de indicatiestelling, d.w.z. de vraag wat er met het kind aan de hand is en welke vorm van hulp is aangewezen, de rol van de ouders in de therapie van het kind en, waar het kindertehuizen betreft, de verhouding met en tussen groepsleiders en therapeut. Belangrijk is ook de vraag hoe manipulatie en valse aanpassing vermeden kunnen worden. Aan de orde komt tevens welke grenzen aan het kind in de therapiesituatie mogen of moeten worden gesteld.