Veroudering en de ziekte van Alzheimer

"Eén van de onderzoeksgebieden van de klinische neuropsychologie is normale veroudering waarbij geprobeerd wordt inzicht te krijgen in de invloed die leeftijd heeft op cognitie en gedrag. Veel functies op cognitief en gedragsmatig gebied blijven gehandhaafd of verbeteren zelfs tijdens het ouder worden. Sommige functies gaan achteruit. Vaak wordt de vraag gesteld of bij achteruitgang in bepaalde functies, bijvoorbeeld geheugen, sprake is van een (beginnende) dementie.
Eén van de meest voorkomende vormen van dementie is de ziekte van Alzheimer. Leeftijd is één van de grootste risicofactoren voor het ontstaan van de ziekte van Alzheimer, een gegeven dat tevens het thema van dit boek vormt. Anders dan in andere boeken die hoofdzakelijk de normale verouderingsprocessen beschrijven of juist over dementie gaan, maakt de schrijver van dit boek van een beperkt aantal klinische en neuropsychologische aspecten een vergelijking tussen veroudering en de ziekte van Alzheimer.
Niet alleen wordt de klinische neuropsychologie gewaardeerd om zijn waardevolle bijdrage aan de diagnostiek. In toenemende mate worden programma’s ontwikkeld die bedoeld zijn om het neuropsychologisch functioneren van patiënten met aandoeningen van het centraal zenuwstelsel te verbeteren. Dit boek vraagt daarom ook aandacht voor enkele niet-farmacologische multi- en unimodale sensorische interventies die gericht zijn op verbetering van de kwaliteit van leven van de (niet) demente oudere.

Dr Erik Scherder is werkzaam op de afdeling klinische neuropsychologie van de Vrije Universiteit te Amsterdam. Sinds 1990 doet hij onderzoek naar mogelijke effecten van multi-modale sensorische interventies op geheugen, gedrag en slaap-waakritme van (niet)demente ouderen. Een ander groot interessegebied is onderzoek naar de invloed van veroudering en de ziekte van Alzheimer op de beleving van pijn."