Verkondiging en Verstrooiing

VERKONDIGING EN VERSTROOIING - EEN GESCHIEDENIS VAN DE NCRV (1924-2014) Beeldvorming is vaak hardnekkig. Decennialang, tot ver na de oorlog, stond de NCRV bekend als de omroep van de kerkdiensten, orgelconcerten, christelijke liederenuurtjes, stichtende toespraken en koormuziek. Dit boek maakt duidelijk dat de NCRV al vanaf eind jaren twintig, begin jaren dertig de wereld van het amusement binnentrok. De NCRV wilde de andere omroepverenigingen nadrukkelijk tegenspel bieden op het entertainmentveld. Verstrooiing was even belangrijk als verkondiging. Dit tweesporenbeleid gaf spanningen ('Waar stond die "C" eigenlijk voor?'), maar maakte de vereniging ook groot. In de jaren vijftig, hoogtijperk van de radio, waarin de NCRV amusement op unieke wijze met liefdadigheid wist te verbinden, groeide het aantal leden van 200.000 naar meer dan 400.000. Sinds de jaren zestig probeerde de NCRV nog nadrukkelijker en met wisselend succes de christelijke boodschap te combineren met verstrooiing. Populaire shows als Tweekamp en Spel zonder grenzen werden afgewisseld met succesvolle drama-series als De kleine waarheid en Bartje. Een deel van de achterban kon die nadruk op verstrooiing niet meer volgen en richtte de Evangelische Omroep op. Toch deerde die de NCRV aanvankelijk niet. Eind jaren zeventig telde de omroep een half miljoen leden. Die werden nog lang vastgehouden, ook toen de NCRV in de jaren tachtig verzakelijkte en zich in de jaren negentig diende te verhouden tot de stormachtige opkomst van de commerciële televisie. In de drang naar kijkcijfers ging niet alles goed, zoals de comeback van vrijbuiter Paul de Leeuw bewees. Toch probeerde de NCRV in tijden van secularisatie een moderne protestantse omroep te blijven, met weliswaar steeds minder een Bijbels Woord voor de wereld, maar toch nog altijd met geïnspireerd engagement met een wereld die na de aanslagen van 11 september 2001 opnieuw op drift is geraakt.