Robert Fludd, verklaarder en verdediger van de Broederschap van het Rozenkruis / Symposionreeks / 9

Alle figuren die in de Symposionreeks gepresenteerd worden, staan in één innerlijk verband. Hun streven is om de universele grootheid van de mens, de mens als afspiegeling van de Ene Geest, de Al-Goede, kenbaar te maken. Zij willen die mens door praktische levensdaad opnieuw tot geboorte stuwen; niet alleen in henzelf - daarin werkt hij reeds volop -, maar in al die mensen die hun heil nog zoeken in de lichtloze aardse natuur. Zo past de Engelsman Robert Fludd ook in deze reeks. Hij wordt in 1574 geboren als vierde zoon van Sir Thomas Fludd, die jarenlang in dienst was van koningin Elizabeth I. Volgends de archieven van het Royal College of Physicians wordt Robertus Fluctibus op 20 september 1609 als arts in hun midden opgenomen ondanks zijn positieve verdediging van de nieuwe geneeskunst, die zich baseert op de ideeën van Paracelsus. Door zijn patiënten wordt hij vereerd; de geneesmiddelen die ze nodig hebben bereidt hij zelf. Daarnaast is Fludd een uitmuntend astroloog en probeert hij met experimenten en chemische proeven aan te tonen dat de Hermetici tot in het stoffelijke gelijk hebben. Zijn leven besteed hij aan bewijzen dat het licht tot in het kleinste atoom werkzaam is en zijn wetten stelt. Het blijkt te vroeg te zijn voor de zeventiende eeuw - eerst moeten de natuurlijke eigenschappen van de aardse materie worden ontdekt. Misschien dat de 21ste eeuw - met zijn fotonentheorie, zijn lichttherapie en alle andere wetenschappelijke licht-research projecten - hem alsnog gelijk gaat geven.