Nicolaas Kluiters

Nicolaas Kluiters twijfelde lang tussen een leven als kunstenaar en een religieuzeroeping. Eenmaal jezuïet en priester is hij kunstenaar gebleven.Zijn mooiste artistieke uiting is ongetwijfeld de Kruisweg die hij sinds 1980jaarlijks opvoerde met de inwoners van Barqa, het dorpje in de LibaneseBekaavallei waarvan hij de pastoor was.Sinds zijn komst in de regio heeft hij onvermoeibaar mensen met elkaarverzoend: christenen onderling en met hun moslimburen. Samen met henheeft hij ontwikkelingsprojecten opgezet waarmee hij hen hoop en toekomstgaf. Maar Kluiters wekte ook jaloezie. Libanon werd verscheurd dooreen burgeroorlog en op 14 maart 1985 werd Nicolaas Kluiters ontvoerd. Pastwee weken later werd zijn verminkte lichaam teruggevonden.Begin 2022 startte een zaligverklaringsprocedure, maar voor de mensenvan Barqa en omstreken is Kluiters al lang een heilige. Zij zetten het werkvan hun ‘Aboena Nicolas’ voort. Wat velen niet weten, is dat de Nederlandereen ‘contemplatief in actie’ was. Zijn brieven, dagboeken en geschriftengetuigen van diepe mystieke inzichten in de strijd tussen goed en kwaad.De Frans-Libanese auteur en journaliste Carole Dagher schreef een meeslependebiografie. En vertaler Benoit Lannoo zorgde ervoor dat wie Libanonen de oosterse christenen minder kent, er toch zijn weg in vindt.• ‘Een meeslepend en menselijk verhaal; een Nederlandse Des hommeset des dieux… Het is eigenlijk vreemd dat het levensverhaal van NicolaasKluiters in onze streken niet bekender is.’ - Anton de Wit in KatholiekNieuwsblad• ‘In de ruwe Bekaavallei zocht Nico Kluiters de schoonheid van het hart. Datje in veel huizen nog altijd zijn portret aan de muren vindt, zegt genoeg.’- Lieve Wouters in Kerk & Leven en via Kerknet• ‘In dit boek wordt duidelijk hoe pater Nicolaas zijn zending ontvangt: eris zijn eigen onderscheiden van Gods wil, en er is de overste die het laatstewoord heeft. Samen op zoek naar wat God verlangt.’- Jezuïet Jan Stuyt,die ooit zes maanden samenwoonde met Nicolaas Kluiters, in Tertio