Naar buiten !

De trek van burgers naar het platteland, naar buitenwijken en villaparken is een van de opvallendste nevenverschijnselen van de modernisering van de samenleving. Terwijl met de industriële revolutie de verstedelijking voortschreed, werd de tegenbeweging, het verlangen naar landelijkheid, steeds sterker. Waarom wilden mensen de stad verlaten en wat trok ze in het buitenleven? De trek naar buiten is een welvaartsverschijnsel, ook al wordt hij omkleed met ideeën over moraal, opvoeding en gezondheid. De auteur beschrijft de 'nieuwe natuursensibiliteit' die omstreeks 1900 ontstond in het verlengde van de reformbeweging, en hoe het platteland - of het wilde of niet - werd verlost uit zijn isolement. Ook de minder gegoeden wilden graag in het groen wonen. De elite heeft altijd met argwaan, afkeuring en bevoogding gereageerd op de woonbehoeften van de 'kleine man'. Dat blijkt in de jaren zestig van de vorige eeuw nog duidelijk uit de debatten over hoogbouw versus laagbouw in de volkshuisvesting. Voor de buiten- en landhuizen van de burgerij zijn boerderijen al bijna twee eeuwen een geliefde inspiratiebron. De 'droom van het boerderijtje' wordt in Naar buiten! gevolgd vanaf de negentiende-eeuwse villa's in chaletstijl tot de boerderette, anno 2002. Naar buiten! gaat over een thema dat actueler is dan ooit, nu de 'inbezitneming van het platteland door de stad' (de Volkskrant) al bijna is voltooid. Het is een fraai geïllustreerde historische studie, geschreven in een leesbare, essayistische stijl.