MENSLIEVENDHEID VAN GOD

Over het thema van de verzoening ís men vandaag de dag nog volop in gesprek. Het ís duidelijk dat het uit ís met de eenduidige leer der verzoening en dat veel motieven van verzoening ín de bijbel door elkaar lopen. De bijbel kent geen vast omschreven verzoeningsleer, zoals die ín sommige dogmatieken wordt voorgedragen. Hij spreekt ín onderscheiden, veelkleurige, afwisselende beelden (modellen) over deze zaak. Modellen die zo verschillend zijn dat ze elkaar op bepaalde punten tegenspreken en zelfs uitsluiten. Dat moeten we volgens de auteur van dit boek níet jammer vinden, eerder bemoedigend. De bijbelse getuigen proberen, elk op zijn wijze, van Gods menslievendheid te getuigen en gebruiken daarbij alle middelen van de taal, allerlei beelden en stijlfiguren. Hij pleit er dan ook voor op te houden met elkaar te polemíseren, want zulke twisten zijn zinloos en leiden tot verbale geweldadigheid. In dit boek geeft de hoogleraar G.H. Ter Schegget zijn positie weer, maar liever thetisch dan antithetisch, en zoals hij er in alle voorlopigheid, maar wel na een leven lang studeren, over heeft leren denken. Zijn uitgangspunt kiest de auteur in de zogenaamde subjectieve verzoeningsleer: het is niet nodig verzoening met God te bewerkstelligen door via offers of cultus God weer gunstig te stemmen. Hij ís namelijk de van eeuwigheid menslievende. Hij zelf neemt het initiatief tot de verzoening. God eist niet, maar hij geeft. Een moedgevende en aantrekkelijke bijdrage over het thema van de verzoening.