Jezus' lijdensverhaal in 16 iconen

Jezus’ lijdensverhaal in 16 iconen

De iconen die Jezus’ lijdensverhaal uitbeelden, vormen geen gruwelverhaal. Zij sluiten ons niet op in de eerste realiteit die zich ooit heeft afgespeeld en evenmin fixeren zij ons in de eerste gevoelens die kunnen opkomen bij het zien van Jezus’ kruisweg. Veeleer geven de iconen aan de menselijke blik de kans om binnen te dringen in Gods wezen zelf, in wie geen gruwel aanwezig is. Integendeel, God is ten diepste begaan met alle gruwel die de mens overkomt. Hij omarmt de mens met zijn liefdeskracht.
De iconen van de passie van de Heer zijn ook afbeeldingen van de verrijzenis. Elke icoon is gekleed, gekleurd en geritmeerd door de kracht van de verrijzenis. De vredige gelaatstrekken die zacht zijn en moedig in de droefheid, zijn als het ware verrast en overweldigd door het licht, de kleur en het ritme. De in rouw gedompelde droefheid van de gelaatstrekken is de afbeelding van het lijden dat in de liefde wordt doorleefd. Beleefd in geheel haar diepte opent die realiteit zich in een vreugde van kleuren, ritmes, licht en glans. De icoon biedt ons een belofte aan.
Mogen allen die in contact komen met de iconen van het lijden en dood van de Heer, deze boodschap begrijpen en ter harte nemen.

Joris Van Ael is geboren in 1949. Door zijn persoonlijke lectuur en zijn verblijf in contemplatieve gemeenschappen heeft hij de oosterse traditie van het christendom ontdekt. In 1975 wordt hij leerling van Bernard Frinking, iconograaf te Parijs, bij wie hij de oude technieken ontdekt. Na vier jaar introduceert Bernard Frinking hem bij zijn eigen leraar: Leonid Ouspensky, die ook in Parijs verbleef en die een grote autoriteit heeft in de wereld van de iconografie. Een eerste tentoonstelling in 1975 vormt het begin van de professionele iconografische carrière van Joris Van Ael.
Sinds 1997 geeft Joris Van Ael cursussen iconografie en hij geeft regelmatig lezingen over de spiritualiteit van het oosterse christendom.