Een kind, een hinkelsteen

Verantwoordelijk ben je niet alleen, en zelfs niet altijd in de eerste plaats, voor je eigen daden en handelingen die je worden toegerekend. Dat is alleen de worp en de plons, het steentje in de vijver. Maar het golven in steeds bredere kringen en het klotsen tegen de wand horen ook bij wat je te verantwoorden hebt. Onze daden lijken zo snel en vaak te snel te rechtvaardigen omdat de gevolgen ervan losgesneden worden. Niet alleen de beslissing 'bij oppakken afleveren bij een jeugdgevangenis'' komt op onze rekening, maar ook de maanden dat hij daar verblijft, de verkeerde vrienden ontmoet en tegen de wanden oploopt.
Verantwoordelijkheid dragen we opdat de ander niets aangedaan wordt en diens leven niet onherstelbaar beschadigd wordt. Zeker voor de kinderen ons toevertrouwd, geldt dat.
Dit boek over de actuele situatie en problematiek van de jeugdzorg is geschreven vanuit een grote betrokkenheid met de werkers en de jeugdigen. De aan de orde gestelde problemen zijn groot en komen bijna dagelijks in het nieuws. Hier wordt van binnenuit gesproken en nagedacht over enkele jeugdigen en de wijze waarop daarmee werd omgegaan. Dat leven van die jongens en meiden, met hun immense en onstilbare verlangen en verdriet, is ons veel waard, maar hoe nemen we daarvoor een deel van de verantwoordelijkheid op ons?