Duizend jaar onderweg

Esma en Adnan wonen in Skopje, de hoofdstad van Macedonië. Behalve hun groeiende vriendschap hebben ze nog iets gemeen: beiden willen studeren. Maar Esma en Adnan hebben het niet eenvoudig. Ze zijn Roma, zigeuners, en worden gediscrimineerd. Zigeuners zouden lui zijn en het niet nauw nemen met de hygiëne, luiden de vooroordelen. Ze wil ook niet jong trouwen, zoals veel andere Roma-meisjes. Adnan staat er nog slechter voor, omdat hij in de jaren die hij in Duitsland heeft gewoond het Macedonisch is vergeten. En dan is er nog een probleem: hun ouders zijn erg arm. Sinds de aardbeving van 1963 hun woonwijk verwoestte, leven de Roma in de containerwoningen van het getto. Maar Esma en Adnan zijn vechtlustiger dan hun ouders. Ondanks de pesterijen op school werkt Esma heel hard voor haar diploma. Adnan, met zijn achttien jaar te oud voor de basisschool, gaat illegaal schaartjes verkopen. Totdat hij door de politie opgepakt en afgetuigd wordt. Vergeefs zoekt hij andere klusjes, eerlijke en minder eerlijke. Als Adnan merkt dat Esma hem begint te ontlopen, raakt hij in steeds grotere problemen. Uiteindelijk besluit hij te vluchten. Esma weet van niets. Zij hoort van zijn verdwijning, kort nadat de klas haar een lafhartige streek heeft geleverd. Ze wil nooit meer naar school. Hém wil ze, juist nu het te laat lijkt.