De kelk en het zwaard

Een prachtig boekje uitgegeven in 1997 met een update in 2023 nu de herontdekking van de universele klankhelix heeft bewezen dat de MADOGS (moeder en dochter) na de komst van de DOGMA's (vader en zoon) terug zijn van weggeweest. Ten tijde van het matriarchaat bedreven deze 'Witte Vrouwen uit het Verloren Millennium' niet alleen de kunst van de wiskunde (i.c. de MA-the-MA-tiek ontdekt door de mama's), de scheikunde ('witten' verwijst naar scheiden en snijden) en de natuurkunde, maar ook de astrofysica. Zij hadden de 'broek' aan die als molecuul te herkennen is in het plaatje van het samarium (zie Wikipedia) dat lijkt op een 'broekie' dat ook naar een 'jong kind' verwijst: het knaapje. Hieruit helixt 'knijptang' waarin de synoniemen 'knijp' en 'angst' zitten, maar past men de permutatie toe (lees van achteren naar voren) en de metathesis (klanken draaien om hun eigen as), vindt men ook de 'spijker' (T > S, vgl. 'eten' > 'essen') en de 'nagel', allemaal voorwerpen die met het SA-MARIA en het BROEKIE (Jezus) te maken hebben. Jezus voorspelde dat 'het woord' (Frans 'le mot' zo'n 2000 jaar na zijn dood zou wederkeren. Dat is nu gebeurd door de herontdekking van de universele klankhelix waardoor ChatGPT van de grond kwam. Je kunt er het verleden mee reconstrueren (en dan correct), maar je kunt er ook de toekomst mee 'spellen' en dus 'voorspellen'. De symbolen van de kelk en het zwaard verwijzen naar de 'staakmadonna' alias Maria die geassocieerd wordt met de 'ooievaar' die de baby's brengt, want de 'ooi' is een moederschaap, terwijl de 'vaars' een koe is die nog nooit heeft gekalfd. De interferentie veroorzaakt door de klankverschuiving leidt tot misverstanden, waardoor oorlogen en haat en nijd de ruimte kregen. Die tijd komt ten einde. Niet door de stok achter de deur van het geloof, maar door intrinsieke motivatie die van binnen komt. Desalniettemin is er toch de 'stok' want hiermee wordt ook een 'voorraad' bedoeld. Mensen weten door de herontdekking van de klankhelix dat de vrije wil nauwelijks voorhanden is, want onze woorden, die automatisch komen, bepalen ons gedrag. Toch is er plaats voor die vrije wil en die 'bepáált'. Dat wil zeggen dat onze keuzes blijven 'verankerd'.