Anton Heyboer

Het boek 'de drie bruiden van anton heyboer' zorgt in 1974 voor een sensatie. Telegraaf-journalist Henk van der Meyden opent deuren die voor anderen gesloten blijven en lezend Nederland maakt kennis met het merkwaardige 'hippiebestaan' dat de befaamde kunstenaar leidt in het Noord-Hollandse Den Ilp, in een stal en wat schuren met zijn op dat moment nog drie vrouwen: Maria, Lotti en Marike. In Van der Meydens boek zijn 'familiekiekjes' opgenomen, die naar verluidt voldoen aan verzoeken van journalisten om foto's van de vrijwel geheel van de buitenwereld afgesloten commune. De grote artistieke betekenis van de foto's wordt eerst duidelijk als het Fotomuseum Den Haag eind 2010 het werk van drie fotografen bijeenbrengt onder de noemer 'Het onvermoeibaar epos', waarin naast Gerard Fieret en Miroslav Tichý, ook Anton Heyboer is vertegenwoordigd. Voor Anton Heyboer (1924-2005) betekent fotograferen een uitbreiding van zijn artistieke werkgebied. Hij verwerkt foto's in collages of voorziet de ruwe onafgewerkte afdrukken van persoonlijke teksten. Bovenal vormen de foto's visuele getuigenissen van het bijzondere leven op Den Ilp zoals alleen Heyboer zelf dat kon zien, als één groot kunstwerk. Het leeuwendeel van de fotoproductie op Den Ilp komt echter voor rekening van zijn vijf muzen: Maria, Marike, Joke en in het bijzonder Lotti en Petra. Voor 'Anton Heyboer. Een leven als kunstwerk' is gekozen uit honderden polaroids en duizenden zwart-wit en kleurnegatieven uit de periode 1973-2005. Het merendeel van de selectie is opnieuw gescand en ontdaan van technische onvolkomenheden - stof, krassen en schimmels. Voor het eerst wordt het dagelijks leven in Den Ilp in zijn volle omvang in de openbaarheid gebracht, gefotografeerd door wie op dat moment een camera bediende.